firmy lub z początkowego ujęcia (poza połączeniem jednostek) innych aktywów i zobowiązań w transakcji, 
która  nie  wpływa  ani  na  zysk lub  stratę  brutto  ani  na  dochód  do  opodatkowania  czy stratę  podatkową. 
Dodatkowo, nie rozpoznaje się podatku odroczonego jeżeli przejściowe różnice wynikają z początkowego 
ujęcia wartości firmy.  
Ujmuje  się  rezerwę  z  tytułu  odroczonego  podatku  dochodowego  od  dodatnich  różnic  przejściowych 
wynikających  z inwestycji  w  jednostkach  zależnych  i  stowarzyszonych  oraz  udziałów  we  wspólnych 
przedsięwzięciach,  chyba  że  Spółka  jest  w  stanie  kontrolować  odwrócenie  różnicy  przejściowej  i  jest 
prawdopodobne, że różnice przejściowe nie ulegną odwróceniu w dającej się przewidzieć przyszłości. Spółka 
jest w stanie kontrolować odwrócenie różnic przejściowych związanych z jej inwestycjami w Spółki zależne 
oraz stowarzyszone i według najlepszej wiedzy Zarządu na dzień bilansowy: nie istniały różnice przejściowe z 
tego tytułu i w dającej się przewidzieć przyszłości różnice takie nie zostaną zrealizowane. 
Aktywa z tytułu odroczonego podatku dochodowego wynikające z ujemnych różnic przejściowych związanych 
z  takimi  inwestycjami  i  udziałami  są  ujmowane  tylko  do  tego  stopnia,  że  jest  prawdopodobne,  że  będą 
wystarczające zyski podlegające opodatkowaniu, na podstawie których będzie można wykorzystać korzyści 
podatkowe wynikające z różnic przejściowych oraz że oczekuje się, iż różnice przejściowe ulegną odwróceniu 
w dającej się przewidzieć przyszłości. 
Wartość  bilansowa  składnika  aktywów  z  tytułu  odroczonego  podatku  jest  weryfikowana  na  każdy  dzień 
bilansowy i ulega stosownemu obniżeniu o tyle, o ile przestało być prawdopodobne osiągnięcie dochodu do 
opodatkowania wystarczającego do częściowego lub całkowitego zrealizowania składnika aktywów z tytułu 
odroczonego podatku dochodowego.  
Nieujęty składnik aktywów z tytułu odroczonego podatku dochodowego podlega ponownej ocenie na każdy 
dzień  bilansowy  i  jest  ujmowany  do  wysokości  odzwierciedlającej  prawdopodobieństwo  osiągnięcia 
w przyszłości dochodów do opodatkowania, które pozwolą na odzyskanie tego składnika aktywów. 
Aktywa  z  tytułu  odroczonego  podatku  dochodowego  oraz  rezerwy  na  podatek  odroczony  wyceniane  są 
z zastosowaniem  stawek  podatkowych,  które  według  przewidywań  będą  obowiązywać  w  okresie,  gdy 
składnik aktywów zostanie zrealizowany lub rezerwa rozwiązana, przyjmując za podstawę stawki podatkowe 
(i przepisy podatkowe) obowiązujące na dzień bilansowy lub takie, których obowiązywanie w przyszłości jest 
pewne na dzień bilansowy. 
Spółka  kompensuje  ze  sobą  aktywa  z  tytułu  odroczonego  podatku  dochodowego  z  rezerwami  z tytułu 
odroczonego podatku dochodowego wtedy i tylko wtedy, gdy posiada możliwy do wyegzekwowania tytuł 
prawny  do  przeprowadzenia  kompensat  należności  ze  zobowiązaniami  z tytułu  bieżącego  podatku 
i odroczony podatek dochodowy ma związek z tym samym podatnikiem i tym samym organem podatkowym.  
Regulacje dotyczące podatku od towarów i usług, podatku dochodowego od osób prawnych oraz obciążeń 
związanych  z  ubezpieczeniami  społecznymi  podlegają  częstym  zmianom.  Te  zmiany  powodują  brak 
odpowiednich punktów odniesienia, niespójne interpretacje oraz nieliczne ustanowione precedensy, które 
mogłyby mieć zastosowanie. Obowiązujące przepisy zawierają również niejasności, które powodują różnice 
w opiniach, co do interpretacji prawnej przepisów podatkowych, zarówno pomiędzy organami państwowymi 
jak i organami państwowymi i przedsiębiorstwami.  
Rozliczenia podatkowe oraz inne obszary działalności (na przykład kwestie celne czy dewizowe) mogą być 
przedmiotem  kontroli  organów,  które  uprawnione  są  do  nakładania  wysokich  kar  i  grzywien,  a  wszelkie 
dodatkowe  zobowiązania  podatkowe,  wynikające  z  kontroli,  muszą  zostać  zapłacone  wraz  z  wysokimi 
odsetkami.  Te  warunki  powodują,  że  ryzyko  podatkowe  w  Polsce  jest  większe  niż  w  krajach  o  bardziej 
dojrzałym systemie podatkowym. 
W  konsekwencji,  kwoty  prezentowane  i  ujawniane  w  sprawozdaniach  finansowych  mogą  się  zmienić 
w przyszłości w wyniku ostatecznej decyzji organu kontroli podatkowej.  
Z  dniem  15  lipca  2016  r.  do  Ordynacji  Podatkowej  zostały  wprowadzone  zmiany  w  celu  uwzględnienia 
postanowień  Ogólnej  Klauzuli  Zapobiegającej  Nadużyciom  (GAAR).  GAAR  ma  zapobiegać  powstawaniu 
i wykorzystywaniu sztucznych struktur prawnych tworzonych w celu uniknięcia zapłaty podatku w Polsce. 
GAAR  definiuje  unikanie  opodatkowania,  jako  czynność  dokonaną  przede  wszystkim  w  celu  osiągnięcia 
korzyści  podatkowej,  sprzecznej  w  danych  okolicznościach  z  przedmiotem  i  celem  przepisy  ustawy 
podatkowej.  Zgodnie z GAAR taka czynność nie skutkuje osiągnięciem korzyści podatkowej, jeżeli sposób